Początki szkolnictwa na terenach Paprotni sięgają roku 1870, kiedy to na mocy zarządzenia wydanego przez cara Aleksandra II powołano szkołę stopnia podstawowego w Paprotni. Prawdopodobnie począt­kowo nauczanie odbywało się w budynku drewnianym wynajętym u bogatego chłopa. Nauka odbywała się tylko w czasie zimy i trwała 4-5 miesięcy. Przeciętnie uczeń chodził do szkoły jedną lub dwie zimy. Przyczyną tego była najczęściej bieda rodziców. Oni to bowiem utrzymywali nauczyciela. W związku z tym liczba uczniów kończących szkołę była znikoma. W 1887 uczęszczało do szkoły tylko czterech uczniów. Naukę głównie pobierali chłopcy, natomiast dziewczęta pozostawały w domu.

           Gdy wprowadzono język rosyjski zamiast języka polskiego mieszkańcy przestali posyłać swoje dzieci do szkoły. Bojkot szkoły rosyjskiej w Paprotni objawił się również niszczeniem szyldów rosyjskich na budynku szkolnym, książek w języku rosyjskim i portretów cara.

         Po I wojnie światowej szkoła w Paprotni była jedno lub dwuklasowa, a w latach 1924-1926 nawet trzyklasowa. Uczęszczało wówczas do niej nawet około 100 uczniów. Zespoły uczniowskie liczyły przeciętnie 20-30 osób. Początkowo nauczał jeden nauczyciel i zarazem kierownik szkoły. Do 1927r. był nim Pan Gronczewski. Później funkcję tę przejął Henryk Małkiewicz. Dzieci uczyły się wtedy takich przedmiotów jak: religia, język polski, rachunki z geometrią, rysunki, roboty, śpiew, gry i gimnastyka.

        W roku 1930 ze względu na trudności lokalowe zlikwidowano Szkołę  Powszechną w Paprotni i utwo­rzoną Szkołę Powszechną w Paprotni z siedzibą w Łozach, która funkcjonowała przez 16 lat. Szkoła mieściła się w 3 budynkach wynajętych od gospoda­rzy.

           Do 1939 roku w Księgach Ocen Publicznej Szkoły Powszechnej w Paprotni widnieją także nazwiska żydowskie m.in. Sura Weismann. Świadczy to o tym, że mieszkańcy wsi wyznania mojżeszowego także posyłali  swoje dzieci do szkoły.

         Najazd Niemiec na Polskę  spowodował, że trady­cyjnie we wrześniu 1939 roku nie mogło odbyć się rozpoczęcie roku szkolnego. W czasie wojny kierownikiem szkoły był Józef Kruszewski, który starał się przekazywać wiedzę o Polsce, a także kształtować właściwe cechy osobowe swoich podopiecznych. Na obniżenie wyników nauczania w tym czasie miała

wpływ niska frekwencja, spowodowana w wielu przypadkach nieposyłaniem dzieci do szkoły.

          Rok szkolny 1946/47 miał swoją inaugurację w Paprotni. Urzędujący wówczas wójt Gminy Paprotnia wystarał się o poniemieckie baraki, które ustawiono na miejscu, gdzie mieszkały dwie rodziny żydowskie, które w czasie wojny Niemcy wywieźli do obozu.

        Lata powojenne były bardzo trudnymi latami zarówno dla dzieci jak i dla nauczycieli uczących w szkole. Baraki miały cienkie ściany, nie posiadały sufitów. Dochodziło nawet do sytuacji kiedy to zimą w kałamarzach zamarzał atrament. Ogólną bolączkę stanowił również brak dostatecznej  ilości podręczników i zeszytów. Z problemami tymi zmagali się kolejni kierownicy szkoły: do 1951r. Witold Sokołowski, następnie Jan Kciuk, Krystyna Skwierczyńska a od 1954r. Krystyna Kisielińska.

      W roku 1957 kierownikiem szkoły został Wacław Bobryk, który zapisał się złotymi zgłoskami w historii lokalnej społeczności. Rozpoczął on bowiem budowę nowej szkoły, istniejącej do dnia dzisiejszego. Budynek ten został oddany do użytku w 1961 roku. Wiosną 1965r. zelektryfikowano szkołę, co w dużym stopniu poprawiło warunki pracy dydaktyczno-wychowawczej.

              Kolejne zmiany w działaniu szkoły przyniósł rok 1972. Utworzono wówczas Gminną Szkołę Zbiorczą w Paprotni. W jej skład wchodziły szkoły w Hołubli, Rzeszotkowie, Czarnotach, Trębicach Dolnych, Łęczyckach. Zbiorcza Szkoła od 1984r. została przekształcona w szkołę podstawową. W 1985 roku dzięki staraniom ówczesnego dyrektora Pana Zbigniewa Kamińskiego w szkole założono centralne ogrzewanie  i instalację wodno- kanalizacyjną. Z dniem 1.09.1986r. funkcję dyrektora objęła Pani Teresa Charucka, która kierowała placówką przez 5 lat. Następnie przez 8 lat szkołą kierowała Pani Alicja Cegiełkowska.

   W 1999r. w związku z reformą oświaty szkoła podstawowa w Paprotni została przekształcona w Zespół Szkół, w skład którego weszły: Szkoła Podstawowa i Gimnazjum. 1.09.1999r. dyrektorem Zespołu Szkół została Pani Anna Głuchowska. Dzięki staraniom Pana Wójta Stanisława Ładziaka i Pani dyrektor Głuchowskiej w latach 2000-2002 rozbudowano szkołę, powiększając ją o salę gimnastyczną wraz z zapleczem i o 5 klasopracowni.

        W latach 1950-2000 w naszej szkole pracowało ok. 90 nauczycieli, natomiast świadectwa ukończenia szkoły otrzymało ponad 1000 uczniów.